نقش مدیریت، تغذیه و محیط در پرورش گوساله

پرورش موفقیت آمیز گوساله بخش فوق‌العاده مهم سرمایه گذاری مفید در گاو شیری بوده، اما متأسفانه هوزهم به عنوان یکی از سرمایه‌های عمده در صنعت گاو شیری مورد غفلت می‌باشد. دوره زمانی از تولد تا از شیرگیری، به عنوان بزرگ‌ترین چالش متابولیکی و استرس در گوساله در نظر گرفته می‌شود. در طول این مرحله بحرانی، گوساله باید پس از تولد، زنده مانده و با محیط تازه مملو از انواع میکروارگانیسم‌های بیماری‌زامقابله کرده، به تغذیه از شیر بیشتر از خون مادر سازگاری نشان دهد، تکامل و رشد بعد از زایش را شروع کند و تغییرات رفتاری، تغذیه‌ای و متابولیکی در گوساله ایجاد شود، تا یک نشخوارکننده فعال شود. پرورش موفقیت آمیز گوساله در بین این چالش‌ها احتیاج به تلفیق مدیریت، تغذیه و محیط دارد .

ساختمان جفت گاو از انتقال ایمنوگلوبولین سرم مادری به گوساله جلوگیری می‌کند و متأسفانه گوساله بدون داشتن آنتی‌بادی متولد می‌شود، لذا گوساله به طور کامل وابسته به جذب ایمنوگلوبولین‌ها از آغوز مادر است، که این هم تابع حجم آغوز مصرفی، غلظت ایمنوگلوبولین‌ها در آغوز و راندمان جذب می‌باشد. بنابر این با توجه به این که صرفاً اولین دوشش بعد از زایش آغوز حقیقی است، جهت رسیدن به غلظت مناسب ایمنوگلوبولین در سرم (۱۵ میلی‌گرم در میلی‌لیتر سرم) بایستی مقدار کافی آغوز با کیفیت را هرچه سریع‌تر بعد از تولد مصرف کرد.

توانایی گوساله در رفع وابستگی به شیر تا حدزیادی به تکامل وظایف شکمبه وابسسته است . جیره با توانایی بالای تخمیر ، با تولید اسیدهای چرب فرارعامل موثری بر تحریک رشدبافت‌های پوششی پیش معده در گوساله تازه متولد شده می‌باشد . فرایند تکاملی دیگر، ایجاد جمعیت پایدار و متعدد میکروارگانیسم‌های بومی شکمبه است . پژوهش‌ها نشان داده که ، فرمولاسیون جیره در این مرحله که دوره انتقال بحرانی تکامل می‌باشد نیاز به توجه بیشتری دارد.

طی چند هفته اول زندگی ، رشد و تکثیر سلول‌ها در اندام‌های درونی حیوان به سرعت انجام می پذیرد و درصورتی که مواد مغذی مناسب و متناسب با مرحله رشد گوساله دراختیار این اندام‌ها قرار گیرد ، این اندام‌هابه متا بولیز میزان بالای مواد مغذی عادت کرده ودر آینده تولید و عملکرد بهتریخواهند داشت .

ضعف عمومی و کم اشتهایی در گوساله ها عمدتا به دلیل اختلال در عملکرد دستگاه گوارش و سیستم ایمنی اتفاق می‌افتد و باعث کاهش جذب مواد مغذی در بدن ، به هم خوردن بالانس مواد معدنی والکترولیت‌های ضروری، خسارت به بافت روده ، کاهش شدید وزن و نهایتا مرگ می‌شود و این یکی ازمشکلات بسیار مهم در دوران شیرخوارگی گوساله می‌باشد.

البته ناگفته نماند که در پرورش گوساله مدیریت بالاترین اهمیت را دارد.

محمترین نکات  مدیریتی عبارتند از :

-مصرف بموقع مقدار کافی آغوز با کیفیت مناسب.

-رعایت مسایل تغذیه‌ای و بخصوص اجرای پروتکل‌های بهداشتی .

خوراک ویژه گوساله (S.F.C (Special Feed for Calves حاصل کار گروهی تعدادی از متخصصین وکارشناسان علم تغذیه دام در کارخانه دامداران دالانکوه می باشد و مکانیسم اثر آن بر روی موارد بالا متمرکزشده است . این ترکیب در درمان یا طول زمان بیماری در گوساله‌ها تأثیر نداشته بلکه با تقویت بنیه عمومی در جبران عوارض ثانویه آن بسیار موثر است و باعث ریکاوری دام می گردد . این محصول با توجه به ترکیبات به کار رفته در آن در حداقل زمان ممکن هوشیاری، شادابی و اشتهای حیوان را بازگردانده و باعث تقویت سیستم ایمنی وگوارش دام می‌گردد، به طوریکه گوساله فرصت پاسخ به درمان را پیدا کرده و از مرگ ناگهانی نجات می‌یابد. استفاده از این محصول در دو هفته اول زندگی گوساله باعث بالا رفتن سیستم ایمنی حیوان شده و حیوان را در برابر ابتلا به بسیاری از بیماریها واکسینه می کند . علاوه بر این تحقیقات نشان داده مصرف S.F.C به صورت ۲۰ گرم در روز در طول دوره پرورش نرخ تلفات گله را ۳۰% کاهش داده و میانگین وزن گوساله را در ۳ ماهگی ۷ % افزایش می دهد .

در ترکیب این محصول از مواد گیاهی به همراه بعضی افزودنی‌های مجاز غذایی و مکمل‌ها با مقادیر استاندارد استفاده شده است و آنتی بیوتیک سنتتیک در این ترکیب جایگاهی ندارد .